بسیاری از افراد، کشور چین را به تاریخ و فرهنگ غنی در تولید و مراسم چای می‌شناسند، اما جالب است بدانید که این کشور، آب و هوا، تروآر و جغرافیای مناسبی برای کشت قهوه نیز دارد و بیش از یک قرن است که بطور مستمر به تولید گیاه قهوه و بهبود کیفیت دانه می‌پردازید. در مقاله امروز کافی یار با ما همراه باشید تا به شما بگوییم که چگونه این قهوه کمتر شناخته شده چشم انداز جدیدی را به روی قهوه تخصصی باز کرده است.
تاریخچه
با وجود اینکه تاریخچه کشت قهوه چینی به اندازه اتیوپی غنی و طولانی نیست، اما مبلغان فرانسوی برای اولین بار در اواخر دهه ۱۸۰۰ گیاهان قهوه را به چین آوردند و عمدتاً در یوننان در مرز ویتنام و همچنین میانمار و لائوس (که دارای ارتفاعات و آب و هوای مناسب برای تولید قهوه است.) کاشت کردند.
با این حال رشد قهوه چینی تا دهه ۹۰ سر و صدای زیادی به پا نکرد و اولین تولید قابل توجه قهوه در این کشور در سال ۱۹۹۸ آغاز شد، زمانی که دولت چین با بانک جهانی و سازمان ملل متحد همکاری کرد و باعث شد کشت قهوه به ۴۰۰۰ هکتار افزایش یابد.
لازم به ذکر است که برند نستله (نسکافه) در سال ۱۹۹۷ یک مزرعه آزمایشی و نمایشی را در این منطقه افتتاح کرد که کشاورزان قهوه یوننان را به بهترین روش‌ها آموزش می‌داد.
علاوه بر این، این برند یک کارخانه قهوه فوری در دونگوان تاسیس کرده که بیشتر قهوه‌های فرآوری شده در آنجا از یوننان می‌آید.
در گذشته بیشتر قهوه یوننان به کشورهای آلمان و ژاپن صادر می‌شد، اما در سال‌های اخیر برند استارباکس روی قهوه‌های چینی سرمایه گذاری کرده و به عرضه نوشیدنی‌های قهوه در فروشگاه‌های چینی که از دانه‌های قهوه یوننان استفاده می‌کنند، می‌پردازد.
همچنین همکاری برند استارباکس با قهوه چینی در سال ۲۰۰۹ منجر به تولید ترکیب جدیدی از دانه قهوه عربیکا به نام South of the Clouds Blend شد.
استارباکس همچنین اخیراً اعلام کرده است که قصد دارد در دهه آینده ۱۰۰۰ فروشگاه جدید در چین افتتاح کند.
کشت قهوه چینی
کشور چین و به خصوص منطقه یوننان شامل مزارع متعدد قهوه بزرگ و دولتی و همچنین بسیاری از مزارع کوچک و مزارع بزرگ خصوصی (تا ۵۰۰۰ هکتار) است که بسیاری از آن‌ها با شرکت‌های بزرگی همچون نستله قرارداد دارند.
در حالی که حدود ۳۰ گونه قهوه مختلف در چین رشد می‌کند، کاتیمور به دلیل مقاومت در برابر زنگ برگ و آب و هوا و همچنین بازدهی بالا، نسبت به سایر گونه‌ها محبوب‌تر است.
به طور معمول، برداشت قهوه در چین بین دسامبر و مارس و عمدتاً به صورت دست چینی انجام می‌شود.
لازم به ذکر است بیشتر قهوه‌های چین به صورت مرطوب فرآوری شده و اکثر آن‌ها در حال حاضر دارای گواهی ارگانیک تایید شده نیستند.
در واقع قهوه‌های این منطقه با توجه بسیار کمی به شناسایی و ردیابی تعداد زیادی از قهوه‌ها برداشت و فروخته می‌شوند، اما با تکامل قهوه‌های تخصصی در منطقه، این موضوع در حال تغییر است. (مزارع بیشتری نیز بر تولید قهوه تخصصی تمرکز کرده و به دنبال صدور گواهینامه ارگانیک هستند.)
بیشتر بخوانید: قهوه کشورهای مختلف چه ویژگی‌هایی دارند؟ بهترین قهوه برای کدام کشور است؟
انواع گیاه قهوه چین
در گذشته بیشتر برداشت قهوه چین از گیاهان قهوه بوربون و تیپیکا حاصل می‌شد که در دهه ۱۹۵۰ از میانمار (برمه) آورده شده بودند، اما امروزه حدود ۷۰ درصد از قهوه چین از یک نوع هیبرید گیاه قهوه جدیدتر به نام کاتیمور (Catimor) می‌آید که در برابر زنگ قهوه‌ای که گیاهان را آزار داده است، مقاوم تر است.
این افزایش در واریته کاتیمور تا حد زیادی منجر به همکاری شرکت‌های قهوه من (به عنوان مثال، Nestle) شد که به کشاورزان قهوه، گیاهان و همچنین مشوق‌ها و آموزش‌ها را ارائه کردند.
با این حال، نوع کاتیمور در بازار قهوه تخصصی به خوبی پذیرفته نشده است و افزایش تولید عربیکا در تلاش برای آوردن چین به بازار قهوه تخصصی در حال انجام است.
قهوه در استان یوننان
امروزه بیش از ۲۳۰۰۰ هکتار زمین کشاورزی برای کشت قهوه در چین وجود دارد که حدود ۸۰ درصد آن‌ها در یوننان واقع هستند، زیرا جغرافیای این منطقه برای تولید قهوه بسیار مناسب بوده و از لحاظ آب و هوایی با اندونزی و کلمبیا مقایسه شده است.
در واقع به لطف فصول مرطوب و خشک در یوننان و آب و هوای معتدل، این منطقه میزبان ۹۵ درصد کل قهوه‌ای است که در چین کشت می‌شود.
تولید فعلی قهوه در یوننان سالانه بیش از ۳۰۰۰۰ تن دانه قهوه سبز (دانه قهوه بو داده نشده) است، اما پیش بینی می‌شود با کشت واریته گیاه عربیکا درجه بالاتر در این منطقه تولید قهوه نیز افزایش یابد.
در حالی که دانه‌های قهوه عربیکا که از یوننان می‌آیند، در مقایسه با برخی از قهوه‌های مرغوب آسیا (مانند سوماترا مندلینگ) هنوز از نگرانی‌های کیفیت رنج می‌برند، بهبود مستمر با تمرکز بر کیفیت احتمالاً به رشد صنعت قهوه چین کمک خواهد کرد.
طعم قهوه چینی
یک فنجان قهوه چینی خوب دارای بادی سبک تا متوسط و اسیدیته نسبتا ملایم و طعمی شفاف است که برخی آن را با قهوه‌های آمریکای جنوبی که به سبک مرطوب فراوری شده، مقایسه کرده‌اند.
کیفیت دانه‌های قهوه چین در دهه گذشته پیشرفت‌های قابل توجهی داشته و ممکن است به زودی در بازار قهوه‌های تخصصی جایگاه ویژه‌ای پیدا کند.
