پای سیب یک شیرینی محبوب است که سالانه در بسیاری از میزهای جشن و مناسبت‌های مختلف ظاهر می‌شود، اما آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چرا این شیرینی پر از میوه، تا این حد در جهان و فرهنگ‌های مختلف محبوب شده؟ در ادامه با کافی یار همراه باشید تا هر آنچه باید درباره پای سیب و نحوه تهیه آن بدانید را برای شما بیان کنیم.
پای سیب چیست؟
همانطور که می‌دانید، “پای” نوعی خوراکی پخته شده است که معمولا با لایه‌ای از خمیر پوشانده می‌شود و بطور کلی از دو بخش اصلی تشکیل شده است:
- بخش اول لایه خمیری است که قسمتی از آن به صورت یک دست درون ظرف قرار می‌گیرد و قسمت بالایی از نوار‌های باریک تشکیل شده است.
- و بخش دوم موادی است که درون این خمیر جای داده می‌شوند. این مواد ممکن است شامل میوه‌های مختلف و یا حتی گوشت باشند.
بنابراین می‌توان گفت: “پای سیب (Apple pie) یکی از انواع پای است که در تهیه آن از سیب به عنوان ماده اصلی (که درون خمیر قرار می‌گیرد) استفاده می‌شود.”
بسیاری از افراد، به خصوص در کشور‌هایی مانند استرالیا، آمریکا و زلاندنو پای سیب و انواع دیگر پای‌های شیرین را همراه با بستنی، خامه فرم گرفته یا حتی پنیر چدار سرو می‌کنند.
تزیین روی این شیرینی نیز با توجه به سلایق گوناگون و در فرهنگ‌های مختلف … کاملا متفاوت انجام می‌شود.
جالب است بدانید، نام پای سیب، از پرنده‌ای به نام مگ پای (Magpie) الهام گرفته که در حین راه رفتن با منقار خود غذا جمع می‌کند، دقیقا مشابه پای که داخل خمیر، مواد مختلفی را جای می‌دهد!
برخلاف تصور بسیاری افراد که پای سیب را نوعی دسر آمریکایی می‌دانند، این شیرینی از تأثیرات آشپزی فرانسه، هلند و حتی امپراتوری عثمانی شکل گرفته و تمامی موادی که در تهیه آن مورد استفاده قرار می‌گیرند نیز از خارج از مرزهای آمریکا می‌آیند:
- میوه سیب بومی آمریکای شمالی نیست و تا زمان ورود مهاجران اروپایی در آنجا رشد نکرده است،
- منشأ گندم خاورمیانه است،
- و ادویه‌های اصلی آن، مانند دارچین و جوز هندی از کشورهای دوردستی مانند سریلانکا و اندونزی تهیه می‌شوند.
تاریخچه پای سیب
با وجود اینکه تمامی اشکال کیک‌ها یا تارت‌های سیب، از قرون وسطی ظاهر شده و منشاء آنها به ۹۵۰۰ سال قبل از میلاد بازمی‌گردد، اما بخش زیادی از معروفیت پای سیب در دوران استقلال آمریکا اتفاق افتاده است.
در واقع پای سیب یکی از اولین دسر‌هایی است که در آمریکا تهیه شده و در مورد اینکه چرا مستعمره‌ها شروع به پخت آن کردند، داستان بسیار جالبی وجود دارد.
داستان این دسر کلاسیک به دهه ۱۶۰۰ باز می‌گردد، زمانی که مستعمره نشینان برای کسب استقلال از بریتانیا به آمریکا آمده و شروع به فاصله گرفتن از فرهنگ بریتانیا در هر جنبه‌ای از زندگی خود کردند.
پس به جای ادامه دادن به تهیه دسرهای سنتی انگلیسی (مانند اسکون و پودینگ نان)، شروع به درست کردن نوع جدیدی از خوراکی کردند که توسط مهاجران هلندی در دهه ۱۷۰۰ به آنها معرفی شده بود. (مهاجران هلندی و آلمانی به آنها یاد داده بودند که چگونه یک خمیر کره‌ای درست کنند.)
مستعمره نشینان، این خمیر کره‌ای را با سیب‌های برش خورده و ادویه‌ها پر کرده و یک دسر نمادین به شیوه آمریکایی ایجاد کردند که امروزه مردم سراسر جهان از آن لذت می‌برند.
البته این اولین باری نبود که پای سیب پخته می‌شد، اما احتمالاً اولین باری بود که هر یک از مستعمره نشینان این دسر را امتحان می‌کردند.
پس از استقلال آمریکا و در سال ۱۷۹۶ دستور پخت پای سیب در اولین کتاب آشپزی شناخته شده آمریکایی (اثر آملیا سیمونز) گنجانده شد. این کتاب شامل دو دستور غذا برای دسر میوه‌ای بود.
با وجود اینکه پای سیب در قرن ۱۸ و ۱۹ یک غذای آسان و مقرون به صرفه آمریکایی بود، اما تا زمانی که تبلیغات، اخبار و دو جنگ جهانی این غذا را به یک نماد ملی تبدیل کردند، با هویت فرهنگی آمریکا مرتبط نشد.
در زمان جنگ هم نیروهای اتحادیه و هم نیروهای کنفدراسیون سیب‌ها را جمع‌آوری می‌کردند تا پای سیب درست کنند.
با شروع جنگ جهانی دوم فرصت دیگری برای پای سیب به وجود آمد تا جایگاه خود را به عنوان نماد قطعی ملی تثبیت کند. در آن زمان سربازان آمریکایی اعلام کردند که برای «مامان و پای سیب» می‌جنگند، ادعایی که این دسر را به‌عنوان استعاره‌ای از ایالات متحده تثبیت کرد!
امروزه پای سیب به عنوان یک دسر محبوب بین‌المللی در منو تمامی کافه‌های سراسر جهان به چشم می‌خورد.
بیشتر بخوانید: محبوب ترین دسر های جهان را بشناسید! معرفی دسرهای پر طرفدار جهان
طرز تهیه پای سیب
این شیرینی در مناطق مختلف جهان به شیوه‌های متفاوتی سرو می‌شود و دستور‌های مختلفی برای تهیه آن وجود دارد. در ادامه معروف‌ترین روش تهیه پای سیب را به شما آموزش می‌دهیم:
مواد لازم
- ۸ عدد سیب کوچک
- ۱/۲ فنجان کره
- ۳ قاشق غذا‌خوری آرد
- ۱/۲ فنجان شکر سفید
- ۱/۲ فنجان شکر قهوه‌ای
- ۱/۴ فنجان آب
- ۱ قاشق غذا‌خوری آبلیمو
- نصف قاشق چای‌خوری دارچین
- ۱/۴ قاشق غذا‌خوری جوز هندی
طرز تهیه
- سیب‌ها را پوست بگیرید و هسته آنها را جدا کنید. سپس به صورت نازک (حدود نیم سانت) برش داده و کنار بگذارید.
- فر را با دمای ۴۲۵ درجه فارنهایت (۲۲۰ درجه سانتیگراد) گرم کنید.
- آرد، شکر، نمک و وانیل را در ظرف دلخواه ترکیب کنید.
- کره سرد را به مواد اضافه کرده و مجددا مخلوط کنید.
- تمامی مواد را درون غذا‌ساز بریزید و تا زمانی که بافت آن شبیه به خرده‌های نان شود به هم زدن ادامه دهید.
- هنگام ترکیب مواد هر چند دقیقه یکبار غذا‌ساز را خاموش کرده و مجددا آن را روشن کنید.
- مقداری آب به مواد اضافه کنید تا خمیر حالت چسبندگی به خود بگیرد. (در این دستور می توانید بین یک چهارم تا یک دوم فنجان آب سرد به خمیر اضافه کنید.)
- مواد را از داخل غذا‌ساز خارج کرده و کمی ورز دهید تا حالت خمیری به خود بگیرد. (این خمیر نباید یکدست باشد) به یاد داشته باشید که خمیر را زیادی ورز ندهید. کافی است خیلی ظریف آن را چنگ بزنید و به هم فشار دهید.
- به محض اینکه رد انگشت شما روی خمیر باقی ماند یعنی ورز دادن کافی است و آماده استراحت است.
- خمیر را به دو قسمت تقسیم کرده و کمی آن را مسطح کنید. سپس درون کیسه قرار دهید و به مدت ۱ ساعت داخل یخچال بگذارید تا استراحت کند.
- در این مدت، آبلیمو، دارچین و جوز هندی را به سیب‌های برش خورده اضافه کنید و هم بزنید تا مواد به خوبی با هم ترکیب شوند و به خرد سیب بروند. (مواظب باشید سیب خرد نشود)
- سی دقیقه صبر کنید تا مواد به خوبی مزه دار شوند و آب اضافی از سیب خارج شود.
- آب سیب را جدا کرده و درون شیر جوش بریزید، سپس به همراه نشاسته ذرت روی حرارت متوسط قرار دهید تا حالت کاراملی به خود بگیرد. ( می‌توانید به جای این کار آن را حدود ۳۰ ثانیه درون مایکروویو قرار دهید.)
- قالب مخصوص پای یا قالب دلخواه را چرب کنید.
- خمیر را از یخچال خارج کنید و پس از آرد پاشی، با وردنه آن را بصورت گرد درآورید و داخل قالب بیندازید.
- با انگشت، خمیر را به دیواره‌های قالب فشار دهید تا فرم بگیرد.
- اضافه‌های خمیر را از دور قالب جدا کنید.
- مخلوط سیب را روی خمیر بریزید و آب سیب کاراملی شده را به آن اضافه کنید.
- باقیمانده خمیر را روی سطح آرد پاشی شده باز کنید و به شکل دلخواه بصورت نوار‌های نازک برش بزنید. سپس آن را روی سیب قرار دهید.
- مواد را قبل از قرار دادن درون فر، حتما برای استراحت داخل یخچال قرار دهید. (پای سیب باید به صورت سرد داخل فر برود)
- دما را به ۳۵۰ درجه فارنهایت (۱۷۵ درجه سانتیگراد) کاهش دهید و ۳۵ تا ۴۵ دقیقه به پخت ادامه دهید تا سیب‌ها نرم شوند.
- زمانی که سطح پای سیب به رنگ طلایی مایل قهوه‌ای درآمد و حباب‌های آب سیب از میان آن بیرون زد، دسر شما آماده است.
- پای را از فر خارج کرده و قبل از برش اجازه دهید کاملا خنک شود.
نکات مهم
- برای درست کردن مواد داخلی پای، از سیب ترد استفاده کنید که بیش از حد نرم و یا پوک نباشد.
- در بسیاری از دستور‌العمل‌های قدیمی‌تر، از عسل به عنوان جایگزینی برای شکر استفاده می‌شود.
- شما می‌توانید پای سیب را همراه با یک اسکوپ بستنی سرو کنید.
- پس از آماده‌سازی، حتما صبر کنید تا پای سیب شما خنک شود و سپس آن را برش بزنید. (این کار از خرد شدن پای سیب جلوگیری می‌کند.
- اگر سیب شما طعمی شیرین دارد مقدار کمتری شکر قهوه‌ای اضافه کنید، اما اگر طعم سیب ترش بود هم شکر قهوه‌ای و هم شکر سفید بریزید.
- شما می‌توانید این دسر را به مدت ۲ الی ۳ روز در دمای اتاق نگهداری کنید.
- برای ایجاد پای سیب ترد حتما سیب را به مدت نیم ساعت در دمای اتاق قرار دهید تا آب آن خارج شده و هنگام پخت خمیر شما را خراب نکند.
- خمیر پای بطور طبیعی پس آماده شدن ظاهر یکدستی ندارد، پس از ورز دادن بیش از حد آن برای رسیدن به ظاهر یک دست خودداری کنید. این کار باعث سفت شدن، ایجاد حالت لاستیکی و خراب شدن بافت خمیر می‌شود.
- برای ایجاد نتیجه بهتر حتما آرد را دو بار الک کنید.
- برای جلوگیری از سیاه شدن سیب‌ها حتما از آب لیمو‌ترش استفاده کنید.
- شما می‌توانید از کره گیاهی یا کره حیوانی برای درست کردن این شیرینی استفاده کنید.
- به یاد داشته باشید در دستور تهیه این شیرینی کره باید حتما سرد باشد تا در طول درست کردن بافت آن سفت بماند.
